Jeff Bezos Carnegie Sendromuna mı yakalandı?

Amazon’un kurucusu Jeff Bezos “Bezos Dünya Fonu” adı altında bir fon oluşturduğunu ve iklim değişikliğiyle mücadeleye yönelik 10 milyar dolar bağışlayacağını açıkladı.

İklim değişikliğine karşı mücadelede kurduğu küresel girişim kapsamında iklim değişikliğiyle mücadele çalışmalarına 10 milyar dolar bağışlayacağını bildirdi. Bezos, yaz ayları itibarıyla bilim insanları, aktivistler ve sivil toplum kuruluşları için hibeler verilmeye başlanacağını duyurarak, “Dünya hepimizin ortak noktasıdır – hadi birlikte koruyalım.” mesajını paylaştı. “İklim değişikliği gezegenimize yönelen en büyük tehlikedir, bilinen çözümleri büyüterek uygulamayı ve yeni çözümleri geliştirmeyi hedefliyoruz” diye ekledi. Buraya kadar her şey çok güzel görünüyor. Ama bu satırları okuyunca kapitalizmin temellerinin atıldığı yıllar olan 1900’lerin ABD’si aklıma geldi. Andrew Carnegie çelik yatırımları ile ABD’yi yöneten bir avuç kapitalistten birisi iken kendi kurmuş olduğu çelik endüstrisini 1901 yılında JP Morgan’a satarak dünyanın en zengin kişisi konumuna geldi ve kendini bir nevi emekli etti. Bu döneme kadar özellikle kendi çalışanlarına karşı tek taraflı tutumu, insanlık dışı çalışma şartları, hatta fabrikasında başlayan gösterilere karşı güç kullanması ile bilinen bu zat, sonrasında hayatının son düzlüğünde toplum için hiçbir şey yapmadığının farkına vararak bir anda vakıflaşma, toplum için çalışma ve hayırsever olma kararını aldı. Yaptığı sayısız vakıf eserlerinden bazıları Carnegie Hall, ve Carnegie Mellon University gibi dünya çapında bilinen kurumlar. Yaptığı işlerden de ötesinde eşine ödemek zorunda kaldığı 35 milyar dolarlık tazminat ile gündemi uzun süre meşgul eden Jeff Bezos’un attığı bu adım takdir uyandırsa da “gezegen için küçük, tazminata göre daha da küçük bir adım” olarak nitelendirilebilir. Dünyanın en zengin kişisinin bu adımı Carnegie sendromu olarak da düşünülebilir mi değerlendirmek lazım…