Bir İstanbul Öyküsü
Bir İstanbul Öyküsü
İstanbul'dur her şeyi başlatan ve bitiren. Kimi toprağı altındandır der ekmek kapısını bulur, kimi ölümüne nefret eder bu şehirden. Sadece kalabalık bir şehir demek yetmez İstanbul'la. İstanbul öyle bir şehirdir ki hem bir ana kucağı, yurdum Türküsü hem de her an acı çektireceğini bildiğin ama kopamadığın bir aşktır. Dışardan bakan Anadolu insanının hep imrendiği, bu kalabalığın cilvesini çekeninse 'bir gün çekicem, gidicem.' dediği şehirdir işte bu şehir. İstanbul kalabalıktır, karışıktır, telaşelidir ama yine de herkesin göz bebeğidir. Sevilmez mi boğaz havası, bebek ezmesi, vapur sesi. Nasıl terk edilebilir ki bu şehir. Terk edilse de özlenmez mi bu koşturmaca.
İstanbul'da hayat renklidir. Sabahı ayrı güzel akşamı ayrı güzeldir. Bilir misiniz kaç tane kitaba, filme, diziye bu hayatların konu olduğunu; kaç tane insanın bu şehirde umut bulduğunu.
İstanbulluların büyük hayalleri vardır ne zaman canları sıkılsa umut buldukları :Günün birinde Bodrum'un küçük bir kasabasına yerleşmek. Ne anlarlar bilmem. Manzara desen manzara, tarih desen tarih, bol imkan desen imkan.
Her şey İstanbul'da vardır. Bodrum modern bir Ege şehri olsa da imkanları belli sonuçta. Lükse, rahata, keyfine düşkün olanın yapamayacağı bir şehir Bodrum. Belki de iki yüzlü demeli Bodrum'a. Yazın çiçeği burnunda gelin, kışınsa sert, çok bilmiş bir kaynana. Şaka bir yana gerçekten de kışı zordur Bodrum'un. O zevkli, kendine özgü, şirin mi şirin, havanın sıcaklığının sıcak muhabbetlere vesile olduğu ortam kaybolur. Yerini sevimsiz günlere bırakır ama İstanbul her an güzeldir. Aslında İstanbul'la Bodrum aynı annedendir. İstanbul evin doğalı, kusursuz güzeli, Afrodit'i. Bodrumsa süsle püsle ablasına yetişmeye çalışan evin küçük kızı. İstanbul ne kadar yaşlansa da kırışmayan, vücudu bozulmayan imrenilen kadındır hep. Bodrumsa kendine ne kadar para dökse de yaşlanmaktan kaçınmayan, büyümeyen küçük kız. Onun da beğeneni vardır tabii ama İstanbul'un yanında o da bir şey mi.
Yorumlar
Yorum Gönder